тенеќен прид.

тенеќен (прид.)

Можеби сето тоа беше создадено во еден таков светол миг, ете, во тој миг морничаво на ѕидот го потврдиле своето постоење, својот човечки живот, се „овековечиле“, слично на патникот што тргнал на туѓина, тој по патот на илјада места, - на дрво, на камен, на тенеќен патоказ туку гледате го забележува своето име.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)