тараба ж.

тараба (ж.)

Тогаш забележа дека и балконот е скоро разграден, одвај на него се држат уште неколку тараби.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Немаше многу знаци дека тука поминал ураган: само неколку дрва и патокази беа срушени и овде онде имаше по некоја керамида или тараба.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Кај кукуригаш напрчен, гиздав орозу, петлу нескротлив, на кој плот имаш кацнато, преку која тараба загледано?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И по тие ружи, што ги надвишуваа тарабите, и од кои некоја секогаш цветаше, можеше да се распознае нивната куќа во секое доба на годината.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Станот го изнајдоа најпосле на самиот крај на градот, накај Јуч-бунар, во куќарчето на нивниот земјак, дедо Иван Костов, скриено зад дрвјата во доволно широк двор ограден со тараба.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Овде комшиите не галамат, не се дерат по улица, не мењаат уље на тротоар, не перат теписони на паркинг, не буљат у жена ти и ќерка ти, не тресат теписи на тараби, не се собираат на купчиња у недела од сабајле... Не постојат ни маалски ѓурултии.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Сега му се сторија уште потивки и поосамени: фенерите почнаа да се појавуваат поретко – очигледно, тука веќе не се давало толку масло; се појавија дрвени куќи, тараби; никаде жива душа; светкаше само снегот по улиците и тажно се црнееја заспаните ниски куќарки со навлечени капаци.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но играта беше и повод да си прикажуваат за нивните балкански алови, без страв дека отворените и смели зборови ќе поминат преку тарабите на куќата крај реката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)