стрина (ж.)
А мори, стрино, не е ѓаволот толку црн колку што го прикажуваат.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
АНЃЕЛЕ: Да си жива и здрава, стрино. Вам Димче да ви дојде со здравје.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
А кога ѝ рече на Нешка — „Ајде, ајде и ти барај ерген" — таа не ѝ остана должна, ами ѝ врати со истата мера и подбишега: — Е, чекај, стрино, да а видиме Ѓуца твоа, па после ние.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На третата вечер ќе идат наречниците да и одредат на „дуда" пат по кој ќе врви во својот живот. Пак стрина Маловица дојде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Стрина Маловица го завршува наречувањето: — Слушајте, слушајте, татко и мајка и сете роднини.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Се распиштеа и децата, а стрина му Кулевица ѝ притрча во помош: — Чуј, слепелнику ослепел, шо ќе направиш, мајка ти ќе си а удавиш!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Ми се откинува од рака, вели Уља и само ми кршка од патов. - Си берев цвеќиња, стрино Велико, вели Горица и пак почнува да плаче.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А кога се дозна за погубувањето на Арслан бега и дружината во Чепиговски Мртвици, стрина Спасија рече Ете, можевме да се стрпиме уште малку и се штукна од умот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Божем на стрина Николица нивна ѝ се сонил еден сон дека на Градишка Вода, чекор десно од кладенецот, има закопано златници.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Жива е, рекол Ристе. Таа ми е стрина, мажена е за стринка Анѓела.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Стрина ти ако уште некој ден не каснеше кртули, сигурно ќе ме оставеше.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Потоа дошле и стрина му и чичко му и другата тетка и татко му и сите биле многу радосни.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Последното само три месеци, го одби од цицка, на голема доверба го остави на чичко ми и стрина ми.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Во тоа време дојде една добра пријателка на мајка ми и нејзина подалечна роднина, па таа ја разбуди стрина ми.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога дошле, ми кажувше подоцна стрина ми целата возбудена: Почнаа по собите да те бараат, а стрина ми божем не ги разбрала за што се дојдени, им рекла: Повелете нам ни е денес слава, чекаме гости.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Тој рече дека имал некоја стрина по име Цвета; дека била фризерка и дека имала дуќан во центарот на градот; дека како дете редовно наминувал кај неа во дуќанот, а таа по работата, откако ќе го затворела дуќанот, го водела дома и му мачкала едно парче леб со жолт путер; таква жолта боја никогаш веќе во животот немал видено, ниту пак некогаш повторно во животот сетил таков мирис.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
За стриковците и стрините, за вујковците и вујните не знаеше многу, освен дека едните се од едниот, а другите од другиот сој.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Му станале старатели, чичко и стрина, мајка и татко.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
