стига (прил.)
Здодевно му е веќе на Арсо да седи овде. Стига мајко по мене си трчала.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Кога ќе завладее неслога и никаквецот стига до честа! Не дозволувајте го тоа!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Стига само да замавнам по главата На смалениот на превара Џин.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Тоа барем беше толку јасно, стига да размисли поприбрано.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Туку ај по ѓаволите со јаловите сонувачи На кои ене и на билбордите им течат лиги Макар за едно само едно асолно сонче Е нема де нема секој каква што прилега сонувачка мантра Ниту му прилега на секој сон Да се вее како знаме на јарболот Пред палатата на вечните сонови Што се однесува до мене Си знам дека од пишаното не се бега Па стига ми е и сонувалникот
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
