старото (ср.)
Покрај многубројните објекти во барок и рококо стил, или објекти во еден тежок современ стил од кој може да зрачи достоинство и студенило, овде архитектите, во какафонијата на семожните геометриски линии, со бујна фантазија доловиле неверојатно складност на старото со новото во градежништвото и со тоа, навидум, како да ги демантирале сите закони на физиката...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тој ги изненади своите посетители со низа архитектонски решенија на објектите, кои на градот му даваат нова физиономија, која успешно се вклопува со старото и убавото на овој град.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Будимпешта остава многу силен впечаток со зачуваноста на старото и токму тоа е она, што ја одделува од другите европски урбанизирани средини, во кои доминираат бетонот, железото, правата линија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Асоцијативни тези:
- и по петнаесет столетија
Стоби е осамено и мисли
на сопствениот расцвет;
-носталгијата се зголемува
пред свеста дека минатото не се враќа
туку се обновува во нови форми;
-човекот, Стоби, човекот;
-барајќи ја одново втората половина
на дваесеттиот век
се наоѓаме во состојба во којашто
се измешани старото и новото време;
-мртвите жители на Стоби се билките
и тагата, урнатините што ги прават убави и живи;
- Стоби живее.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Секој ден се открива нешто ново кое е различно од старото.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
