секретар (м.)
За потврдување на тоа доста е да се потсетиме на тројцата: господата Бешков, (74) секретар и gerant на Трговското агентство во Битола, Цоков, (75) дипломатски агент во Лондон, и Станчев, (76) таков во Петроград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Притребаа секретари, писари, стражари. Што не треба за уќумат?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Уште пообемна е неговата општествена дејност: бил секретар на Друштвото на писателите, секретар и претседател на Македонскиот ПЕН центар (сега почесен потпретседателот), основач и претседател на Граѓанскиот комитет за македонско-грчки дијалог и разбирање, основач и претседател на Хелсиншкиот комитет за човекови права на Република Македонија (сега почесен претседател), член на бордот на Транспарентност Македонија, член на писателите при Универзитетот во Ајова, САД, главен уредник на издавачкото друштво „Стерна“.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Така е, Тој не ќе ги остави да ми го ископаат срцево и да му го пратат како подарок на некој дамкав и `рскавичав реонски секретар што остарел предвреме од алчност додека му грабал и ништо не му давал на животот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Оној ги насобра околу себе сите свои братучеди и ги направи бригадири, секретари, книговодители, магационери и членови на комитетот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Вечерта беа дошле да изберат нов секретар на Месниот комитет, бидејќи чичко Анѓеле беше партизан.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Вечер ќе се избере нов секретар и ќе се изврши измена на Месниот комитет во Мацково.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Толевите двесте и педесет, и уште толку собрани од цело Мариово, му ги теслимија една вечер на секретарот на Толета — Шаќира и овој се преоблече во мариовски алишта и, со пушката под сакма, со пазарџиите отиде во Прилеп.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толе на очи ги измаскари Перета, Тренков и Ацев, а особено неговиот бивш секретар Шаќира што побегнаа од Витолиште; ги потценува и понижува со разни епитети: кокошкари, мазникари, но си ја зеде грижата да не ги даде в раце на потерите и на смртта од глад, та така од една висока точка се постави како нивен заштитник.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
ЈАКОВ: Господине претседателе на литературен кружок, фабрикант на сапун, потпретседател на општина, секретар на друштво за француско славјанско пријателство, почесен член на друштвото за филателисти, откаде во вашата зрела фаза толку омраза за еден луд дилетант?
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Војната, окупацијата, крвниците, исчекувањето на Пролетта - Револуцијата, борбата, колективизацијата, бесмислените селски конференции, напорите на селскиот секретар Тацко Настејчин - цел еден спектар од историско социолошки премиси што го одредуваат животот и промените на нашето село во последниве дваесетина години е вткаен во лирско проѕирното ткиво на Чинговите прозни кажувања.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Јас сум околиски секретар на НОФ. 1.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Така е, Тој не ќе ги остави да ми го ископаат срцево и да му го пратат како подарок на некој дамкав и 'рскавичен реонски секретар што остарел предвреме од алчност додека му грабал и ништо не му давал на животот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
12. Во организационото тело на КОЕМ што требаше да работи на формирање партиски организации по окрузи, бевме избрани: Апостол Макаровски, Оливера Поточка и јас, а за секретар се прифати Михајло Горачинов.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Истата година, од логорот Дахау, се врати генералниот секретар на КП Грција Никос Захаријадис.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се слушна одобрување од блиските козари, се разбрани белата маса, партискиот секретар не очекуваше ваков одговор.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Така жалба стигнала и до градскиот секретар. Се ределе поплаки од сите страни.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Можеше да се забележат видни личности од кинематографијата, театарот и телевизијата во Париз, неколку славни писатели меѓу кои Морис Друон, постојан секретар на Француската академија, поетот Адонис и други...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тот е бог на пишувањето, секретар, син на Ра, или Амон, богот- сонце, на чиешто место доаѓа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Била командир на чета во Шпионите и секретар на еден огранок на Младинската лига, пред да ѝ се приклучи на Јуниорската анти-секс лига.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
