сајла (ж.)
Го врзале со дебели челични сајли и го влечат булдожери, го корнат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ајде, Анка! Таа тргнува напред, кофата од бунарот полека се крева преку макарата по која се лизга сајлата, Пандил сега само ја подзема, ја истура на купот, јас ја враќам мазгата назад, рикверц, по истиот правец (мене ми се падна во дел оваа работа), кофата се симнува долу, Вангел ја полни, и пак сѐ одново.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Скелето со сајлата сѐ уште стоеше фрлено крај оградата од кленики. Го исправивме.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кофата, сега нова и поголема, се врза со челична сајла и, преку макарата, за амовите на мазгата. Мазгата се викаше Анка.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А сонот не му ја мисли многу; зошто да си го арчи времето во објаснувања и додворување; му накалемил на валјакот сајли што ќе му го забрзат одењето, му додал некои нови каиши што ќе го раздвижат, горивото го дотерал така што пламен да фрла наместо чад, а потоа го пушти да ме казни заради необмисленоста на наредбата што ја издадов.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А на Ѓурчин сајлите му испопукаа подоцна.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Имено, на бродот веќе (унапред) има поставено трски со саили, мамци и други тракатанци.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
