ритмичен прид.

ритмичен (прид.)

Веднаш ме облева ритмичен машки мрмор: во средината на просторијата диво танцуваат дервиши.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Постоеше некоја ритмична бодрост во неговото кажување, поигрување со сопствениот сомнеж. Па, и една игрива наивност.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Преку ритмичниот танц на зборовите што го придружуваат болниот, терапевтот и клиентот трагаат по нарација која ќе донесе оздравување.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ги претставува „оркестралната“ - музика старомодните хиерархиски структури. е толку дигитална, толку Оркестралната музика претставува сѐ скроена, ритмична, и што не сакам од Ренесансата... зависна од улогите на Ако си композитор кој пишува таква музичарите. музика, можат да поминат неколку години пред да слушнеш како звучат твоите дела.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Делумно, тоа беше химна на мудроста и на величината на Големиот Брат, но уште повеќе беше чин на автохипноза, на свесно давење на свеста во ритмичниот звук.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Песната упатена кон пчелите и ритмичното удирање на казмата ми го вратија спокојството.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ми се губеше фијукањето, како што се губи ритмичното чукање на часовникот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Таа е раскажана во реалистичен стил со фантастични пресврти кои се третираат на рамништето на истата стилска постапка, во ист семантички код, стил во која преовладува природниот раскажувачки тон (на кој му веруваме) проткаен со ритмична и често римувана проза.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Са ноќ слушаш како доаѓа и се враќа, во еден ритам кој повремено ти се губи како ритмичното чукање на часовникот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Не поминаа ни петнаесет минути откако легнат се обидував да читам и така да ги оттргнам мислите од мојот надуен мев, кога вниманието ми го одвлече ритмичен, повторлив звук што не можев да го дефинирам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога ги сонувам од морето протерани без замена за изгубеното избезумени од промената и предвреме пресувани фосили кога го читам внимателно нивниот ритмичен скелет тој совршен сонет за патиштата сами од себе што се делат и нѐ делат кога се обидуваат да ми објаснат што му претходело на сонот се загледуваат долго во себеси таму кајшто сѐ е јасно од шкргите им потекува крв основната боја на Земјата да не ја издадат тајната на молчењето да изгубат волја да се вратат во својата природна состојба да ја изменат претставата за светот но и за себе затоа што сѐ природно е некогашно во мене прагот на чувствителноста отстапува под скерлетниот пламен на она кое требало да се изговори а согорело под папокот афазијата на говорот станува сеопфатна а мртвата тишина, или со други зборови смртта, на дофат.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
О, каква противречност: да бидеш жена, начело на плодност а да носиш негативен, пасивен предзнак, архетипски минус ритмични инсерти од смрт и од живот!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Но се премисли кога виде неколку жени во униформи, кои ги пречекуваа на вратата од автобусот и им ги покриваа главите со наметки за да не накиснат, а потоа ги поставуваа во ред еднододруго, водејќи ги тивко и со решителен ритмичен чекор.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Стар пајтон, кој беше минал многу времиња на градот, со ритмичниот топот на снажниот коњ, минуваше крај нив.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)