распамети св.

распамети (св.)

Таквите веднаш ги ставав на мојот список како потенцијална опасност за мојата безбедност. (Ова ви го кажувам зашто еднаш ми се случи токму таму, на последната постојка да ме потапка некој по рамо, се разбира да ме изненади и сосема да ме распамети.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Очигледно беше распаметена од страв. Помислата да ја одбие не му ни падна на ум.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таквата чаша можеше дури и да го распамети.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тебе не те задоволуваат патувања во позната насока сакаш да кажеш носталгија а да не биде типично: татковинска болест, на пример еротиката е носталгија по родниот крај (и се раѓаш таму, и свршуваш) со топло и сочно подножје реагира на допир, роси се распаметува, илегално и легално јас не сум секогаш во јас-форма јас е; ти сум; тој си...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Мора да научам да возам ролери, мислам дека ќе се распамети да ме види како услужувам во дуќан качена на тркала.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)