разотидува несв.

разотидува (несв.)

Децата што го слушаат си разотидуваат, а тој си продолжува во наредната улица.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Луѓето се разотидуваат. Само двајца гробари останати.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Народот почна да се разотидува, уплашен од нереди.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)