разнежено (прил.)
Гласот му затрепери разнежено.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Кожата на ситното лице се опнуваше мазна и разнежено добра.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Разнежено го гушка детето, му ја гали главичката и полека го спушта на земјата до себе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
