продор м.
продорен прид.

продор (м.)

Тоа е почетокот на продорот на Турците на Балканот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Меѓутоа, продорите на изменетата свест се неопходни од време на време.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Полноќната дивина беше пресечена од чудовишниот продор, додека змејот рикаше сѐ поблиску; неговиот жолт блесок доаѓаше преку ридот и потоа, извивајќи се со темното тело, виден оддалеку, та затоа неразговетен, надоаѓаше преку ридот и нурна, исчезнувајќи во долината.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тој укажува и на славната галерија на столбови во римската Palazzo Spada, и тврди дека со пишувањето треба да се создаваат "перспективистички продори". Palazza Spada Ново гледање Тесауро живее на самиот крај на маниристичката фаза, меѓу ренесансата и високиот барок.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Проширувањето на Србија кон Македонија и формирањето на заедничка граница меѓу Србија и Црна Гора го спречувале продорот на финансискиот капитал и го оневозможувале територијалното проширување на Австро-Унгарија во внатрешноста на Балканскиот Полуостров.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)