превтаса (св.)
Ненадејно ме превтаса долга подвижна сенка. Не застанувајќи се завртев.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Веќе нѐ привтасуваат од Кожанско, од Солунско, се јавуваат и првите пукотници.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Никој веќе нема да го превтаса!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Перса го забележа восхитот кај малечката и ситна женичка па побрза да ја превтаса Пелагија јавувајќи се со глас во кој секој можеше да насети радост Ние трите бевме на утринска литургија во Света Богородица!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Од мракот ме превтаса и нечие придушено смеење. - Не застанувај, Иване.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Од каква сорта да се бакнежите за да се превстаса иднината?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
