пранга (ж.)
Ајдете, браќа, сите содружно да ги скршиме ропските пранги.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
– А вие – им се обрати на сужните – ќе бидете ослободени од прангите и затворот и ќе си одите во вашето Мариово заедно со овој ваш син и брат Ангелета, како што сте го викале порано, но ќе гледате да не се посрамотите со нашиот падишах.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Окованите патем се плашеа и се радуваа. Одеа колку што им дозволуваа тешките пранги и си мрмореа тивко меѓу себе: – Сега ќе биде што ќе биде – ѝ велеше Јован на Сирма. – Ако те ослободи тебе султанот како жена, за мене да не жалиш.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Попот и Трајко беа оковани со пранги од по дваесет оки и врзани со синџири за гуши, со белегзии на рацете, потоа двајцата еден за друг и така ѕевгарички идеа водени напред од четворица сејмени, а назад следени од осум.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ете, човек без пари може и да полудее. Тоа е потешко од прангите и стаповите на полицајците.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Како ѕвер фатен в клопка, Џемал-ага лудее, удира со прангите, ги крши вратите, ги копа ѕидовите.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Му крварат рацете од тешките пранги.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ме поткренува како да сака да ме измери и вреска: - Од каде барут во прангите?
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
2. Би што би со прангиите, сега започнувам посериозно да си ја гледам школата.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Ние го ослободуваме терминот, симнувајќи му ги ропските пранги, за да претставува еден самопоетичен, кон себе насочен систем на организација, кој настанува во космосот во разновидни по величина системи. Во луѓето, општествата, атомите.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
За да не се најде во пранги на мраз, јато жерави со крици се простило од мочуриштето во кое безгрижно го минало летото и се упатило кон југ.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Пролетерот, комунистот, новиот човек во квечерината на револуцијата нема што да загуби, освен ропските прангии.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Одличен показ за демократијата на печатот, би коментирал некој западен грижољубец за ослободување од „прангите на едноумието“.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
И уште ви велам: блажени се оние што се освестиле, оти најголеми пранги се прангите на стравот и на малодушието во кои самите сте се оковале, а најголемо ропство за човека е слабоста на неговата волја“.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тој има здравје, но и срцето што може да му е слободно, сега е во вистински ропски пранги.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Згора, добро му доаѓа макар и привременото ослободување од прангите на стварноста.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Прангите, границите, ѕидовите, ограниченоста сѐ е во човечкиот ум.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Прости ми, но сакам да ти го кажам ова сега, кога ти тежат други пранги.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Покажете го вашиот валкан образ и погледнете нѐ право во очи...ако тоа го можете вие со скинати пранги на вашиот потрошен ум, ве има многу...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Ќе ги скинеме прангите на визуелни граници од црвената линија што сме ја поставиле...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
