потискува несв.

потискува (несв.)

И така од чудно убавиот лустер таа направи плашило, грозно и страшно плашило кое потискува, измачува, убива...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Камуфлирајќи ги „забранетите“ извори на своите фантазии, играчот – бегалец пред студот постигнува двоен учинок – успева за себе да здобие толку задоволство барем привремено да го совлада потискувањето и им овозможува на другите сми од несвесното да црпат утеха и олеснување.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Хрватската илузија, дека фашистичкиот и комунистичкиот тоталитаризам се туѓо тело врз здравото хрватско народно јадро и дека најпосле оствареното владеење на народната волја автоматски е и измирување со злото од минатото и воедно исчекор во демократска иднина, има само една цел - потискување на вистината на тоталитаризмот, а со тоа и негова репродукција.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Реши конечно да не чека ни миг. Ја потискуваше секоја мисла која како пречка може да ѝ застане на патот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)