побратим (м.)
Не мисли на лошо, побратиме. Ништо не е тоа. Ќе помине!... (Излегува).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Море, побратиме!... И првата тежи и последната тежи!... Разделба е разделба!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ЗАФИР: Не чини. Побратимот болен лежи, а ние: удри на песни.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Си правиме лав и со побратимот Ристета овде, па тој ти бил и нешчо свое, и велиме оти не правиш лошо ако кандисаш да дојдиш.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Море ми, добровечер, побратиме! (макар да не е уште ни пладнина!).
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Море, кажете си го алот побратиме, та ваа се виде шо се виде! Co м'чење нишчо не бидуа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Двајцата побратими задоволно се смешкаа, пушеа и пиеја кафе.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Со бројаници в раце, станат на нозе, го пречека својот побратим Лумана.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тогаш Бошко Манев излезе на порта со својот побратим Лумана.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Изрипа рането Јаким и ги стегна силно градите, ги задржа солзите - сакаше да го гледа во далечината бродот, што пореше со Божина милиот побратим, со кого ергенуваше и во рани зори ги будеше со својот писан кавал заспаните родни планини...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Побратими... Заедно, во ист ден се оженија за двете сакани моми од селото...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Бродот му го однесе побратимот и кавалот - сè што имаше овде.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А беше сигурен дека исто така како него пред да се засолне зад чамот се чувствуваше и неговиот побратим кога го нишанеше на најблиското растојание и кога не го погоди.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И тие сега веќе беа побратими со смешување на крвта; тоа го носеше она неговото зрно во прекрасно скованото грамадно тело на неговиот прогонуван роднина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во таа разоденост и во тој сѐ поблизок и сѐ посрдечен разговор со својот побратим напред тој и не забележа кога ги помина трите огромни долини, што ги знаеше и како се префрлува постојано од една во друга шума.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
— Арно велиш, побратиме. И така на нас овде гледаат како на бела чавка. — Го потврди Јован Толевиот предлог.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Море, ево ме, побратиме, на гости кај вас со Јована, токо ајде сега... кажувај!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Дојду пак со побратимот, да си го видиме касметот — одговори Толе и ја погледа од глава до пети. — Ти шо правиш, како a помина зимата?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Каква кражба, побратиме? - Од четирите пресечени прсти на Турчинот, ајљазу.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Змија, џитка. Ногата му е поцрнета. Слушаш ли, побратиме, си стапнал зломорница. - Тој веќе не те слуша.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
