панцир м.
панцирен прид.

панцир (м.)

А тоа стана многу попросто отколку што очекуваше, едноставно, како што се забуца еднаш челичната острица во старата ленена кошула: прсна панцирот на мракот кај неговото лево рамо и откри отпрвин врелина и напнатост, потоа и млак бол.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Беа секако под челични панцири; секирата се одбиваше со метален звук од нешто тврдо и непробојно.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Беа секако под челични панцири; Секирата се одбиваше од метален звук од нешто тврдо и непробојно.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ја извадил од појас кубурата и му ја подал на Арсо Арнаутче, го одбрал за свој заменик (се случува, не е под панцир на челик и на чинки), доколку другите тоа можеле да го разберат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Беше ја отфрлила својата торбичка од сребрени алки споени како на панцир и превртуваше низ картите, расфрлувајќи ги, мешајќи ги, виткајќи ги небрежно. Margina #26-28 [1995] | okno.mk 143
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)