отоман м.
отомански прид.

отоман (м.)

Под отоманот лае пекинезер. Љубовникот го љуби стопалото.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И биди среќен ако има место на троседот што се пушта зашто секогаш има и полошо: на пример, отоман во кујна покрај шпоретот на кој цела ноќ се крчка на тивко сарма од кисел купус во тенџере за ајвар, дека сте едно семејство, ама имате деца како од две, нели!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)