острилка ж.

острилка (ж.)

Само нека се осмелат на час да ми побараат острилка, или молив, ништо нема да им дадам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Секаде се еден до друг, од прво до четврто, па и во петто не се разделија... милата Јана, никогаш за ништо не го накодоши - како што знаат да кодошат девојчињата - секогаш сакаше да му даде и гумичка, и молив, и боички, и острилка, му даваше без да побара, не им требаа зборови - со поглед се разбираа...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
* Запис пронајден во острилка за молив
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)