нездржлив прид.

нездржлив (прид.)

Тоа надоаѓаше, заедно со стинеењето на неговото тело, заедно со нездржливиот трепет во вилиците, што сеќаваше како му се гнезди и во секој негов дел.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Зошто ли толку нездржлив, ужасен, страшен и бесен гнев се посеа над Преспа?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)