нагаѓа (несв.)
А за тоа што се случува кај момчето, на што се должи тој истрел, само можеше да нагаѓа, како што и Бојан од својата колиба не можеше да знае што се случува кај дедо Иван.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Знаеја, кога ќе се разбуди ќе ги бара и ќе може само да нагаѓа каде се.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога стана разговорот за женење, Толета го пријаде јасникот и почна да ги реди во умот сите девојчиња од селото и да нагаѓа која ли сака да му ја наметне бегот за да може после, како своја робинка, да ја прибере на кулата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Нагаѓаат така жените, нагаѓам и јас, се лажеме меѓу себе, се тешиме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- А може да јал јајца од штрк, ќе нагаѓаат другите, тие тераат многу понадвор.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И нагаѓаат едни: така и така, други: вака и вака...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нагаѓам потамина. „Децата се бостан“, велеше мајка, „дури да се свртиш пораснале.“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си нагаѓам така, а отсекаде ми бучи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се печеа на сонцето во жешко време, се пикаа еден во друг кога ќе застудеше навечер, се покриваа со ќебиња и мутафи кога ќе заврнеше дожд и стануваа жива вода; кога ќе заплускаа громови крај нив, се крстеа и го молеа бога да ги одминат; дење ловеа риби, ги следеа со очи облаците кои се згуснуваа и разретчуваа, го гледаа нивното престорување во некакви чудовишта и нагаѓаа ќе има ли дожд или не; го гледаа сонцето кое час се заплеткуваше во облаците, час подизлегуваше за да светне и да покаже дека е тука; ноќе пред за заспијат гледаа во ѕвездите, кои како што одминуваше ноќта, сѐ повеќе се намножуваа и стануваа поголеми и како да се спуштаа надолу; ја гледаа месечината која секоја ноќ се тенчеше и го изоструваше својот светол срп триејќи се од облаците; го слушаа секој шум на водата што во ноќната тишина јасно се разносуваше час потивок, чад посилен и по него дознаваа дали езерото ќе се вознемири или не.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Не можам тоа да го пресметам. Не. Се обидувам, но тука воопшто нема нагаѓање, колку можеш да ги сместиш во еден камион.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
На крај тој вели: „Серијата нагаѓања и хипотези мора да се држат под контрола, инаку врските помеѓу историскиот модел и новиот фонт ќе станат метеж.”
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Колку често и по кој систем Полицијата на мислите се вклучува на кој било екран можеше само да се нагаѓа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сѐ беше нагаѓање: беше многу веројатно дека сето тоа си го замислил.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Претпоставувам што можело да има во писмото оти за неговата содржина може само да се нагаѓа од она што останало во моето сеќавање и според оние забележувања на моите откако дојдоа дека го читале и плачеле.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Тоа беше голема возбуда, но промената беше таква што одвај се забележуваше и ние продолживме со нагаѓањата: ќе смени сосема брзо, не ќе смени, ќе сврти на песочна, не ќе сврти.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А Рајна не престанува да нагаѓа: „Или, тој лично, му ја подметнал жена си. Онака, најбесрамно.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Но веднаш продолжи да нагаѓа: „А можеби Иван Степанович и свесно го поттикнал Ролана да биде татко на неговото дете“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Зошто Седларов од своето излагање го беше исфрлил овој завршен дел останува да нагаѓаме.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
