лазурен прид.

лазурен (прид.)

ЉУБА: Еве ќе слушнеш. Ти си ништо, бескорисен човек, шуплив орев, само површно одозгора позлатен, и никогаш нема ништо да создадеш, а секогаш ќе останеш она што - си, провинциски портретист, со мечта за некаква лазурна пештера.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Едната е присој, другата осој, едната лазурна, другата траурна.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)