клучен (прид.)
Но, веднаш потоа ластарестото тело просто се свитка под Змејковата рака, со која тој го присили пак да седне, притискајќи го надолу и држејќи ја в дланка сосема слободно исколчената клучна коска на неговото рамо под литата облека.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ѝ се бројат ребрата, ѝ штрчат клучните коски, ѝ се истраниле карлицата, оглоданите лопатки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој ми се прикажува во сите ликови за да ми укаже на клучните личности во историјата на ковењето на судбината на балканските народи.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Впрочем јас сега ги гледам и согледувам одговорите на клучните животни прашања.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сите знаеја за нивната „козја коалиција“, за поврзаноста на овој интелектуалец и козарот по клучното прашање на опстанокот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Таму клучните луѓе беа за смирување, ама сега, кој да ги смири републичките, особено заколнатите антикозари.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Големата меѓусебна искреност, во овие клучни времиња во борбата за опстанок, во овие јазолни балкански времиња кога поради нестрпливоста да се дојде до разврска по мирен пат, често се посегаше по ножот, ги поврза нивните души до претопување.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
[...] Клучниот концепт е циклусот на акција- перцепција, кој луѓето не ги гледа како суштества стимул-одговор кои пасивно чекаат на некој стимул за да продуцираат соодветен одговор.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Овие аспекти на интелектот се клучните пунктови на неговата творечка активност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
За Саркањац, во овој контекст е клучно тоа што Витгенштајн покажува дека постои едно сфаќање на правилото кое не е толкување, случај во кој што е исклучено рационалното објаснување како причина за акција.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тој наоѓа човек кој може да го излечи под услов да влезе во еден високо сигурносен компјутерски систем и да ги добие клучните информации.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Вниманието кон поставеното како спротиставено на универзалистичката природа на исказите е клучна идеја.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Овде, без сомневање, ако треба да се расплеткаат сложените односи во кои беа заплеткани Duchamp и неговото семејство, клучниот настан од биографијата не би била, како што произволно тврдат многумина од неговите биографи, неговата вљубеност во сестрата Suzanne, туку тоа што токму во моментот кога ја започнуваше каријерата, кога и самиот беше на пат да стане сликар, го оневозможија неговите сопствени браќа, кои беа, ако смеам да ја направам таа грда игра со зборови, негови апрови (SES PAIRS); тие свечено дојдоа како гласници, со црни одела и вратоврски и му ставија на знаење дека треба да ја повлече својата слика Акт што се симнува по скали.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Гил ван Брусел, начелник на Одделението за наркотици при Министерството за здравје во Амстердам, смета дека ваквиот пристап претставувал клучен фактор за успехот на холандската политика: „младите можат да ја купуваат дрогата во кафулињата и да видат дека е релативно безопасна. Тие исто така можат да видат дека здравјето на уживателите на јаките дроги е сериозно нарушено“.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Клучните симболи на националистичкиот кич се врзани со националниот идентитет (оттаму во иконографијата она мноштво од грбови, витези, католички и православни крстови, скулптури на историски јунаци).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
УЛИЦА - Улис (т.е. Стефан Дедалус; в. Џојс - Ulissis) не е уличар туку момче што ули (напаѓајќи ги „светите“ нешта!) чар! И тоа е неодоливо заводливо. Тој оди по улица гледајќи секакви лица; ту со поглед ќе улови некаква улка (луда “; или: жена), ту некој улог (инвалид), длабоко улогорен во својата улога. За тоа всушност се работи во тој ултимативен („ултра- модернистички“) роман, клучен во 20 век.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
„Major selling idea“ (главната продажна идеја) така стана клучниот камен при конципирањето на мозаикот на огласната стратегија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Една од клучните архетипски фигури на поп митологијата, КАУБОЕЦОТ, носел токму такви пантолони.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На овој степен, од клучна важност за шизофреничарот е да ги почувствува сиот шарм и сите убавини што почиваат во меѓупросторот меѓу внатрешното и надворешното, и на сето она што е опфатено со доживувањето и откривањето на она што навистина му припаѓа на сопственото јас.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Дерида во Борхес и Џојс ги споил двете клучни фигури на модерната литература, кои историјата сепак веќе ги споила.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
