искомандува св.

искомандува (св.)

Германскиот офицер искомандува. Војниците ги свртеа револверите, пушките и шмајзерите во селаните.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Напред, другари! Јуриш - искомандува Горјан. - Урааа! Урааа! Ураа! - се разнесе низ дабовите надолу.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кога бригадата беше построена, командантот искомандува: - Бригада мирно! - Баталјон мирно!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Заповедно им рече на братучедите: - Слушајте сега деца: ДОЛУ ПАНТАЛОНИТЕ! – им искомандува.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
— Ни глас да не слушна оти тргам — се провикна Толе и им нареди: — Сете напред во одајата, ако ви е мил животот! — искомандува и ги потера пред него по широкиот чардак.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)