инспектор (м.)
Битола се избира за резиденција на генералниот инспектор за Македонија и неговите советници – цивилните агенти.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Особено таа недоверба и наплив од Срби во македонското друштво настапи во II година од неговото постоење при инспекторот гимназискиот проф. Јуришиќ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Вакви особености не можев да забележам кај мене секако затоа што бев зафатен со другите и премалку се контролирав, кај Димка, едноставното и глупаво момче и кај полугладниот, издрпан студент, апсен на првиот ден Велигден, кому зад грб му се потсмеваше дебелата жена на инспекторот, покриена со голема сламена шапка и слична на отровна печурка.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Ги поминав и не можев да си објаснам: дали Ангелија го храни Кузмана како што го хранеше слугинката на инспекторот?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Млитавиот и сив општински писар трипати дневно ги ласкаше жолтите чевли, ги дуваше напудрените образи и уживаше во својата државна служба со каква во улицата можеа само тројца да се пофалат - тој, кусогледиот инспектор со несовитливи коленици и ќосавиот полн послужител во основното училиште „Вук Караџиќ“.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Ви се молам, простете, господин инспекторе, дека ве вознемирувам, но невозможно ми е повеќе да издржам.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се чувствувам како селски учител на кого му испраќаат инспектор од метрополата.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Во домот најмалку трипати во месецот доаѓаа одговорни другари, добротвори, благородни луѓе, граѓани, татковци, мајки во потрага по своите деца, задолжени активисти, предавачи, артистички трупи, поети, морнари, секакви гомнари, потоа некои си другар и другарка Лажоски, маж и жена или брат и сестра, чудовишта, инспектори по здравје и хигиена, едни вечно гладни луѓишта.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
До Инспекторот на полицијата Скопје Од управителот на поштата во Прилеп и од началникот на Прилепски срез добив телеграма со која ме известуваат дека четниците кои се враќаат од бојното поле вовеле вистинска анархија и безвластие.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Остави само лист хартија. Нотна. Беа напишани некои ноти,но инспекторот Фиданчо Голомешев, кој инаку силно го љубеше фолклорот, покрај сета волја, не можеше да го протолкува.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Заслуги за тоа секако има и англиската фирма Burbery, која иконичкиот моден знак го претвори во симбол на едно време, специјализирајќи го своето производство врз белите мантили за дожд. Burbery мантилите станаа митска етикета главно поради филмската уметност, особено поради детективските филмови за Филип Марлоу (главен јунак на Чендлеровите романи) или инспекторот Мегре на Сименон.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Инспекторот на противпожарната заштита усрдно бараше во куќата барем едно аголче, што ќе претставуваше опасност во однос на противпожарната заштита, но во тој поглед сѐ беше добро.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Срамежливиот Александар Јаковлевич веднаш, без одлагање го покани инспекторот да ручаат од она, што Бог им го даде.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Црвениот лимен конус, макар што беше единствениот предмет во куќата што имаше некаква врска со противпожарната заштита, во инспекторот предизвика особено негодување.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И покрај фактот што во Битола сите знаеле148 дека Организацијата не испукала ниту еден куршум, не нападнала ниту еден Турчин, значи не дала ниту еден посериозен повод за битолските колежи (по примерот на Солун), генералниот инспектор на трите вилаети (Солунски, Битолски и Скопски) Хилми-паша, чие седиште тогаш било во Скопје, пред рускиот конзул во Скопје и пред дописниците на „Будимпештански Хирлап“ и „Манчестер Гардијан“ ја дал следнава неточна и тенденциозна изјава: „Околу пладне (на 6 мај) во Битола на повеќе места во чаршијата се пукаше против Турците.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Еден муфетиш, општински инспектор, и еден онбашија, шеткаа намуртено крај групата рисјани на која ѝ се придружи Сандри.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Предизвикани од шаолинските звуци што ги испушта Мистер Том, од соседниот стан излегува цела една кинеска колонија: прв ѕирнува младиот даночен инспектор Џианхонг, а по него и неговите стари родители (кои веќе шести месец глумат дека се дојдени во кратка, викенд-посета на синот во Америка).
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
И како по вакви бисери да поверуваш во секојдневието што ти се нуди, кога знаеш дека за твојата безбедност се грижи неспособниот инспектор Брок, дека твојот град го водат тројцата корумпирани свињолики одборници, дека твојата светла иднина ја одредува Министерството за истражување руди и губење време, а дека вистинското мерило на твојот транзиционен свет е пијаницата Суперхик, кој краде од сиромашните за да им даде на богатите?
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Нејзините надежи и делумно ќе се исполнат, кога Татко, сплеткан во витлите на Големата војна, најверојатно жртва на хасмата*во родниот Подградец, работејќи во еден период како преведувач по француски јазик и инспектор на училиштата на албански јазик (според записи на легендарниот поетот од Подградец Ласгуш Порадеци), под управа на француската администрација, по наговор на командантот на француската окупациона зона Едуард Огист Иполит Мортје ќе се најде, по тајни патишта, во цветот на младоста, во Истанбул за да учи за кадија, крај својот вујко Али Фетхи-беј, во времето на најжестоките борби за создавање на нова Турција, по целосниот распад на Османската империја.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
2. Изрекување на мерката „забрана на работа“ Следна важна промена која ја донесоа измените на ЗРО (1993) во сферата на инспекцискиот надзор се однесува на овластувањето на трудовите инспектори за забрана на работата во работната просторија на работодавецот.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
