изнапише св.

изнапише (св.)

Сѐ му изнапишав: „како ми е страв да ѝ кажам на мајка; дека ме држат затворена како затвореница; како секој ден ме навиткуваат да се согласам за Никола и оти еден ден ќе го сторат тоа и без мојата согласност.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Целото лице ми го изнапиша.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Па да му изнапишам што се прави за него и од него...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уште кога тој блокот го купи во Атина, тоа му беше првата мисла на којашто ѝ стана заробеник: Ако успее да го изнапише сите непарни страници на зелениот блок, ракописот ќе биде добар.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)