извичник (м.)
„Тате ни го направи!“ викаа Мег, Мајкл, Стивен и Роналд и триумфално го влечеа конопот, а шумниот, громовит змеј на небото ќе јурнеше удолу, повторно ќе се вивнеше и ќе направеше еден голем и волшебен извичник во облаците.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Кога написот ќе се издвои, потцрта, означи со црвен фломастер, ќе се стават извичници и прашалници, е тогаш се зголемува ефектот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Сега од десно па на лево продолжив со стружењето и под кафеавиот слој се појави дел од бледо - црвена линија и под неа точка. Личи на извичник.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Некои од седнувањето до станувањето не вртеа лист, гледаа во некоја буква или точка, запирка, извичник или прашалник. Некои од нас читаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Извичникот го ѕвекна плочникот бидејќи паѓаше од висина.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Колку згодни нозе имаше ќерка му на стопанот која севезден поттрчуваше кога се качуваше по мермерните скали на старата куќа во еврејското маало! (море, не ќе да поттрчуваше, таа беше ептен флегматична!?) И сѐ така, воздишки и исчудувања, колку извичници, толку прашалници.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Е, ај напиши нешто љубовно, ако можеш... прашалник или извичник, сеедно е.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
