застенка св.

застенка (св.)

На Паљо лицето му се издолжи, под расечената горна усна двата долги заба влажно светнаа; ја извлече бубачката од левиот џеб на закрпените панталони и болно застенка.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Пенчо направи тажно лице и како просјак застенка без врска со прашањето: рече дека нема ни татко ни мајка. дека е гладен.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Најпосле болно застенка набаре нечија невидлива рака му го стисна грлото.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ајде кажувај, има ли негде спасение? — одговори Андон и длабоко издивна и застенка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Туку ќе му се смалат очите, ќе застенка и ќе падне, ќе си го голтне јазикот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Утре, место да делкаат камен, ќе спијат, застенка од болка во главата Онисифор Проказник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- На таквите секогаш им е лесно, - застенка Барбут- бег. –Тие лежат, а ние влечеме товар и се потиме.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Кога се спушти по скалите на визбата, не сакајќи застенка, нејзиното мајчинско срце ѝ кажуваше дека се случило нешто лошо.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Се упати кон лифтот, но на вратата стоеше залепен лист: НЕ РАБОТИ. Застенка и тргна надолу по скалите.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)