заложник (м.)
Можеби по линијата на ридот мина мал облак или кадра на зимска магла што до овој ден се притајувала во некоја камена пукнатина колку за да се прости само од некој свој заложник.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Никој не се помести, сите беа премногу исплашени за да направат било што, освен, секако, Пол, кој веднаш почна да му зборува на типот дека полицијата ќе дојде веднаш бидејќи сигурно го чуле истрелот, но типот му одговори дека му е сеедно и дека нема да си оди додека не ги собере своите 500 долари - а тогаш погледна наоколу и рече дека ќе ја понесе филмската опрема и еден заложник.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Продолжува претставата. Сѐ повеќе се чувствувам гледач – заложник на повеќекратна претстава, со заплет и епилог кои зависеа од цврсто утврдената шема на претставата, утврдена од специјалните сектори на Партијата, а проверувана и довршена во полициските служби.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И во тоа општо стврднување на позициите, што настапи околу 1930-тата, некои постапки што беа одамна напуштени, во одделни случаи и пред стотици години - како затворањето без судење, употребата на воените заробеници како робови, јавните егзекуции, тортурата заради изнудување признанија, употребата на заложници и депортациите на цели народи - не само што станаа повторно вообичаени, туку беа толерирани, па дури и бранети од луѓе кои мислеа за себе дека се просветени и напредни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А сѐ се движеше кон тоа однапред да се оправда грешката, при што, како жртвени јарци и други заложници, беа повиканите политички агитатори, дури и стручните лица.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Татко чувствуваше дека станува заложник на револуционерниот суд во чија забрзаност во историјата и во неговата улога во множењето на жртвите, воопшто не веруваше.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Вистинскиот ризик во целата ситуација е земјата да не стане заложник на познатите егоцентрични етнички програми што отсекогаш ги играле политичките лидери на земјата“.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Но сега таа беше заложник на случајноста.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ние не успевавме да ја разбереме нејзината суштина, често станувајќи заложници на нашата вина поради нејзиното постоење.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Југославија во тој период се ослободи од сталинизмот, додека Албанија стана негов голем заложник.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Арафат стана големиот затвореник и заложник на нашата палестинска судбина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Всушност, и тогашната дипломатијата беше заложник на Титовиот ореол и требаше да се присоберат трошките преостанат југословенски идеал за да се најде смислата на невозможната мисија во одбраната на земјата, која беше однатре контаминирана од латентниот синдром на национализмот на побројните нации, распнати меѓу западниот (про австро-унгарскиот) и источниот (византиско-отомански) јаничаризам...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Заложници на овој мит, водачите, преземачите на власта, си придаваат месијански, спасителски прерогативи.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Стануваме заложници, чудни претставници на новопромовирани едноверци, спремни да ја прифатат не само ненајавената причесна туку и нејзиниот завет.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
А, кажете ми, која е користа од тие задоволства по кои толку жеднеат заложниците на смртта?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Рада стана заложник. Беше пленик оставен, но надгледуван во магепсаниот круг на пеколот. Ѝ остана само малку сила која ја трошеше во размислата како да се извлече од стегата во која се наоѓаше.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И така, пријателе мој, испаѓа дека Турците се ослободиле, од својот турско-арапско-персиски јазик, а ние на Балканот останавме негови заложници, да не речам заробеници.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но во спротивното верување луѓето стануваат заложници на големи илузии.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски, загледан во брзите води, заземајќи поза за да каже нешто значајно, филозофско, му рече на Татко: Што е животот, пријателе, зар не е самото време, што тече како водата на реката, а луѓето не престануваат да бидат заложници на нивното минато?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
