закуќи (св.)
Сакал куќа да закуќи, со рало да заора – но попусто.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Некои ги товареа во вреќи и коските на своите блиски што ги откопуваа во гробиштата: да ги понесат со себе каде што ќе закуќат нов живот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
