заговорнички прид.
заговорник м.

заговорнички (прид.)

Во пролетта 1881 османлиската власт во Битола успеале да го откријат заговорничкиот кружок во Крушево и Охрид, а потоа и раководителите на прилепскиот кружок.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Ми се насмевнуваа со некоја нагласена симпатија, заговорнички ме погледнуваа, а притоа настојуваа на некој посебен начин да ми ја изразат својата поданичка покорност.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)