завислив прид.
зависливец м.

завислив (прид.)

Завистливо им говореше стариот евнух на жените од харемот, кои силно негодуваа, кога ги напушташе пашата, дури и во најсладосните харемски часови.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
А откако го остави на масата тасот со леблебија и бадеми, шепотејќи се потруди да објасни: - Самоников денес е љубоморен, завислив и малку поднапиен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)