забелее (св.)
Секаде кај што ќе им се забелее нешто, ко белутрак, копаа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А сега, таа занурка во морето (спуштајќи ја главата надолу, поттурнувајќи се со нозете, кои забелеа над површината) и се вовлече во длабочината.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
