жвака несв.

жвака (несв.)

ДЕПА: (упаѓа). Куршум ги дупнал, та ако нема заби од нив да не бара тие да му жвакаат!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Никола и жената безволно жвакаат, не им излегува од глава честитката.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)