жалостив прид.

жалостив (прид.)

- Неговото плачење ме потресува! - Не можам да гледам плачење. Многу сум жалостива! - рече Јанка.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Не можам да гледам плачење. Многу сум жалостива! - рече Јанка.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Да ги фрлам пред некоја мачка - жалостив сум.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Таа секој ден, откако ќе се измиела, откако ќе ги тргнела пердињата од очите, влегувала во Телото Исусово, за да си ја успокои душата, за да се освети и просветли, повторувајќи молитви искрено, чисто, простодушно: Господи, Боже наш, Ти кој си на небото, Создателу на земјата и на сета твар, Ти кој гледаш сѐ и си милостив и си жалостив и си справедлив, спаси ги душите на народецот наш и мојата молба услишија, ангел стори ме, во ангел престори ме; Господи, Оче наш. Алилуја.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)