дослушува (несв.)
Никого не го дослушува, никому не му дава да се доискаже.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Зборувањето наближува, а јас не знам, дали не дослушувам или зборовите ми се непознати.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Дувај ги, викал татко, издувај ги, велел, да нема ни раска на јатките. - Да не сакаш и да ти ги џвакам, мајката, му рекол еднаш Јоше Свирачот, ама татко не го заушил убаво, оти устата му била преполнета со ореви што ги крцкал со забите и од тоа не му се дослушувало.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ти, единствена што го дослушуваш мојов шепот, ти што пред малку не избави од скаменувањето, не одземај ми го од раце суштеството што ја зароби мојата прва љубов, распарај ги смрачниниве и лилјаците и дигни ги видиците пред нашиов далечен пат!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Ние тажни го дослушувавме кажувањето на татковиот побратим за исчезнувањето на нашиот чун.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
„Што велиш?“, го прашувам јас, бидејќи не го дослушувам додека тапкам пред животното фатен за оглавникот. „Пополека води ја маската“, повторува тој.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Додека ја слушаше, а не ја дослушуваше жената како ѝ зборува, Горда гледаше во детето - годиначе, тоа си играше на подот од кујната, седнато па стркалано, уште сакаше повеќе да лази одошто да оди, клатејќи се на ножињата како пајче.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
