досегашен (прид.)
Досегашното наше работење, особено востанието, беше необмислена младешка работа, но тоа ни се простува, едно, зашто досега ние бевме млад народ што одвај се проникнува со своето национално самосознание, а друго, зашто досега, не живеејќи како одделна национално-религиозна единица, се наоѓавме под влијанието на разни национални и религиозни пропаганди.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие се сите резултати од досегашното наше самосознавање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Идеите за полно отцепување на нашиот народ од другите балкански народи не се противречје на досегашното работење на нашиот народ за слобода, а само продолжение на неговото досегашно работење, врз еволуциона почва.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Или пак ќе го проколнувате сето она досегашно...“
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Не помина многу време по свадбата, стаса наредба за мобилизација: досегашната држава, рекоа, не беше ваша, оваа е ваша: за неа ќе давате војници.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Автоматизацијата и механизацијата на најважните процеси во оранжериите овозможуваат да се зголеми близу двапати продуктивноста на трудот во однос на досегашните норми.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Сега срецелото се затвора и од горни крај но воедно се затвора и досегашниот пат за на гробишта.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тоа беше најтажниот, воопшто најтажниот ден во сиот негов досегашен живот, за првпат се делеше од своите блиски и од своето родно место.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Дали е тоа ѕидот од сите досегашни самици?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Пекол на Рајските острови: иако на наследниците на првиот колонизатор, едноокиот гусарски капетан, Џон Џонс, наречен „Џонс Крвопиец“ им е исплатено 23 долари како надомест за сопствеништвото на поседот, референдум е сепак неопходен – дали 35-те корални островчиња ќе бидат присоединети кон својот голем сосед, од чии брегови го делат 1500 километри или ќе го задржат досегашниот независен статус?
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Мајка ми се стресе кога разбра, се плашеше да не се наруши досегашниот спокој, рамнотежата во семејството, која татко ми, непартиец, успешно ја одржуваше. Таа беше уплашена.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
„Естетика - да, етика - не“, како да вели Гринавеј, длабоко свесен дека токму игнорирањето на досегашниот, „христијански“, етички концепт (полн со лицемерие, одминати вредности, петрифицираност) може да значи барем назнака за еден друг, посоодветен на ова време на дезориентираност, па и ако го наречеме „естетика“, тој нов концепт, таа нова вера.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Оваа книга е обид да се направи нацрт на полето што го опфаќа оваа дисциплина, да се покажат резултатите од досегашната работа и да се укажат правците во кои би требало да се вршат понатамошните истражувања.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
• На што можете да ми укажете во вашиот досегашен живот што би можело да ми даде барем некаква индикација дека за вас постоела и таква можност?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„Дали можете да дојдете ваму?“ „ШТО?“ „Мораме да го поправиме нашиот вселенски брод. Досегашниот лет нѐ премори. Ќе можете ли да ни помогнете?“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ние навистина веруваме дека на Македонија, во потрагата кон една сериозна, длабока (и во длабочина и широчина) и коресподентна со светот култура, ѝ претстои широко премерување и проблематизирање на сите досегашни вредности (не затоа што го променивме политичкиот систем туку затоа што тоа е перманентна задача на било која култура: проблематизирање и чување!) Ако има помош - пеки, супер!
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ги свитка слушалките, ги стави во чантата и продолжи: „Досегашново негово противставување на болеста може да се спореди со онаа билка што израснува меѓу шини и која постојано живее во страв од возовите што татнат над неа и од ветрот плашејќи се да не ја прекршат или откорнат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Најоригинална затоа што зазеленувањето на ѕидовите и тревнатите кровови биле познати и пред него, но неговата идеја за стебла кои растат од прозорот е без конкуренција во досегашната историја на архитектурата.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
За разлика од движењето на „модерните примитивци“ во коешто главно машките членови преку радикални и нелогични гестови со кои го модифицираат сопственото тело (тетовирање, прободување, саморанување) укажуваат на телото како на последно прибежиште во коешто единката сѐ уште има моќ, тн. „женски“ перформанс, во анализите на феминистичката критика, ја користи присутноста на женското тело со кое манипулира жената- автор (досегашниот објект станува субјект) за да ги преиспита односите на моќ во репрезентацијата на женската сексуалност, разоткривајќи ги симболичките основи врз коишто почива начинот на гледање во „машкиот“ свет.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Изнесува генерални податоци за музејот, ги изнесува причините за неговото основање, досегашните ефекти, големиот број посетители од сите слоеви на населението, плановите за негово проширување.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
