громовит прид.
гром м.

громовит (прид.)

„Тате ни го направи!“ викаа Мег, Мајкл, Стивен и Роналд и триумфално го влечеа конопот, а шумниот, громовит змеј на небото ќе јурнеше удолу, повторно ќе се вивнеше и ќе направеше еден голем и волшебен извичник во облаците.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Потоа, некој громовлив, оловен глас, опомена: „Господине, ти ја давам блиц - сликава бидејќи си писател.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Јуриииш!!! - громовит глас се растури во воздухот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)