грачи (несв.)
16. КОГА Е В ТУЃИНА И СОКОЛОТ ГО ВИКААТ ВРАНА - не оти на туѓинците со јазик неразбирлив им грачи, туку оти со крилјата поткастрени тој таму и станал но бела врана на другите птици јајца да им квачи...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Се исушило и стеблото на кое застана да грачи.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Грачи, клетиот, морници в коски да ти полазат, Како да грачи од врвовите на чесната ноќ на оние чии коски ги колваше по боиштата.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Грачи, клетиот, грачи, по проштевањето и за вас што ќе рече: ене ги, она бело цвеќе по камењарот Со златна наметка залез покриено...
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Срдечно ме поздравија, грачејќи во микрофоните, потоа ме поведоа кон невидливото, фалично пијанино, сокриено во најтемниот агол на кафулето.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Околу во калта ринкаат свињи, грачат гуски. Куќата е книжарница - „Нов Зенит“.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ниту врапче да видиш, ниту врана да прелета, ниту црцор, ниту грачење, само шумолење на дождот...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
И јата птици само надлетуваат и грачат и сам си зашто и бог - господ кренал раце од себеси и заминал некаде бесповратно.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Изгоре полето, пожолтеа градините. Над главите само јата гаврани грачеа и јачеа, и внесуваа страв во душите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Одиме од едниот до другиот крај, ги слушаме бродските сирени, грачењето на галебите и полека надоаѓаат, небаре како бранови допловуваат и пред очите ни се втиснуваат спомените.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Во улицата Ренгенска број 92 – а Има приватна болница За приватни болести на приватно болни Со приватни соништа и приватни деривати На храната консумирана приватно Со приватен апетит И приватни посебни потреби И потреби за мокрење и голема нужда На оние кои приватно си го гризат сонот Заробени во приватната мрежа на сонувалката Во која ферментираат идеите До згуснување До тези За поцинкувањето на ластарот За течењето на каменот За месечевата клетва во водата За гранката што грачи За се што нешто значи Меѓу зреењето на лебот И Потребата Од длабоко Дишење.
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Гаврани не грачете, секавици не секајте од рид до рид, славеи за миг замолкнете и молчете додека земјата не налегне врз младоста што ја прими...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Бам... и смрзнаа сите мисли, гавраните, кои чепкаа и колваа црви во земјата пред рововите, полетаа грачејќи...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
