вулва ж.

вулва (ж.)

Со стапчето (фалус?!) на момент да се задржи струполувањето, и да се слизне низ одвај- доволниот отвор (вулва?!). Но, тоа веќе е филм.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Како дупли дна, би можело да се рече, сликите фатени меѓу магнетите на земјата и небото, фалусот и вулвата, материјата и црните дупки, како каријатиди, што друго.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Клучот има опсцен мизансцен. Само тој може да ја гали складно вулвата на вратата, топлиот премин меѓу внатрешниот и надворешниот видик.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)