врата (ж.)
Живееше тој во Малесија, каде што секој кога ќе тропне на врата наоѓаше заштита, ако на стопанот некој од нив му убил и брата.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
II. Во црковната градина, во двор'т широкиј, седнала е стара баба пред црковни врати.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Седнах, моми, окол' баба пред црковни врати, па сја пуљам и сја чудам зашт' е жаловита и што барат в таква доба т'мна и вечерна, кога људи сја собират дома си сос чељад; кога људи си оставјат дневни си печалби и сбирајат окол' себе дребни, мили рожби, па с них они сја печаљат да сја развесељат, да забравјат дни си чрни, маки, таги, глоби...
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Кучката Лиса лежела на врата и веднаш не го познала Силјана, та го слајала: "хам, хам, хам."
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Застанал зетот пред врата и сите сватови на коњи, наметнати со белите јапанџаци, на главите фесови тунузи преврзани со белите чалми, опкачени сите со пиштоли жолтомедни, а на нозете сите со скорни црвени.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Рипнале сите просто и на врата в куќи го пречекале, сите плачејќи го избакнале и здраво и живо сториле, а Силјан им бакна на татка си и на мајка си десница и проштење им сака за клетвата што го втаса.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
МАНОИЛ: (Со гола кама во рацете потрчува кон вратата.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Во дното и десно врати: првата води во салонот, а втората во спалната.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
ТЕМЈАНА: Маноиле! (Паѓа на канабето и плаче.) Во тој момент на вратата се појавува Димо, баба Ленка и Вета.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Дошла помалата и уште од врата го затнала носот, наѕрела и си отишла.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Дошла поголемата и уште од врата вика: „Стани, татко! Не си слаб!“ - „Не можам снао, вели Серафим. Да простиш, направив малку аџамилак, не сум чист.“
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Назад врата за во предното одделение.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Најпосле, јас... (Оди кои вратата.) Ајде, мечка страв, мене не страв! (Ја фаќа вратата и веднаш ја тргнува раката како ожежена.) А-а! Не бива....
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Што да чинам, боже! (Доаѓа до другата врата и тивко вика.) Нацо, Нацо!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Поарно да го разбудам. (Доаѓа до вратата и внимателно ослушнува.) Грчи ли, грчи!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ПАНДЕ: (влегува целиот обелен од снег и се тресе пред вратата што прво ја отвора). Добро утро, домаќини и гости!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МИТРЕ: Чекај јас ќе потслезам... (Оди до вратата и се враќа оди кон прозорецот).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ПАНДЕ: (се појавува на вратата). Кинисувајте бре, луѓе што сакате да го остави дружината!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
И сама летна низ врата да бега, та дури до портава едвај ја стигнав!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Салон лево и десно врата.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
