војувач (м.)
И токму тоа ги правеше ѕверови преживеаните султанови војувачи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Во собата на црковната куќарка во која живееше, заедно со него дење и ноќе живееја испреплетени мирисина едно минато, билни мелеми за војувачи, стопен восок, катран. околу него без расфрелени стуткани листови од некаква стара тетратка - обвинуваше, не можеше да објасни зошто.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Дури и го почувствувал мирисот на оние треви со чиј мелем се ублажувале изгореници на кожата со име волчо срце или така некако, волчи јазик, волчи трн, облипиха во јазикот на руските трговци и војувачи.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Полегнал со предниот дел на ставата врз издолжениот врат на животното во страв да не падне под копита и под одмазда на голоракиот војувач.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со војувачка итроштина замавнал кон темето на соговорникот. На луѓето им се згрутчил здивот в душник. Но другиот ја очекувал опасноста.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сѐ уште мислел дека неговите луѓе без причина ја почнале оваа мала војна по која ќе се исправат од недостоплената земја со искалени лица на самоуверени војувачи пред кои штотуку почнало да се крева големото знаме на победата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ниту една од војувачките страни не го почитувала правото на македонскиот народ за национално определување и формирање на сопствена држава.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Овие нередовни војувачи, во чиј состав биле криминалци и воени платеници, често биле поопасни за оние за коишто војувале отколку за нивните противници.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
