белокос прид.

белокос (прид.)

- Аман, бегот ни ја грабна невестата... Падна пред коњот на пашата белокоса старица.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Камерата фокусира средовечен, белокос човек, кој застанат на камениот мост, си пали цигара.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
XIII Најпосле го чинам пресудниот чекор. Го минувам прагот на Атеистичкиот музеј, единствен од таков вид во светот, следен од зборовите на една белокоса старица: „Да даде Господ да ни живее вечно Партијата!“
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)