бедуин м.
бедуински прид.

бедуин (м.)

- За оној несреќен бедуин во пустињата...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Спасен сум, спасен - помислил бедуинот и почнал лакомо да јаде од урмите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Голема бура беснеела во пустињата. Еден бедуин се одкинал од карванот и залутал, го изгубил патот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Јас знам, ти си сиромашен бедуин, имаш деца и затоа си покорен и плашлив.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Нема таков бедуин што крстари низ широките песочни пространства а да не знае за Едип карванџијата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Имаше ѕвезда, речиси, пустински спокој во лицето, бездруго наследен од спокојните вечно задоени бедуини во некој неизвесен правец во пустината, со само ними согледлива цел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)