а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

настојник

мн. настојници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 31027
Лице задолжено да се грижи, да чува нешто.
Англиски: custodian
Примери:
Во тој момент градоначалникот го виде забрзаниот крупен свештеник кој ја обавуваше функцијата на настојник на митрополијата.
настојник на зграда
црковен настојник
куќен настојник
Изведенки
1. настојница ж.
мн. настојници
2. настојнички прид.
настојничкиот