а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

лице

мн. лица
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 80
1. Предниот дел од главата на човекот.
Англиски: face Српски: лице Албански: fytyrë Бугарски: лице Грчки: πρόσωπο
Употреба: Анатомија
Примери:
човечко лице
Си го мие лицето.
2. Израз на умствена или душевна состојба; изглед (најчесто со придавска определба).
Англиски: face Албански: pamje
Употреба: Преносно значење
Примери:
црвено лице
весело лице
3. единка, личност
Англиски: person Албански: individ
Примери:
стручно лице
духовни лица
непознато лице
4. Личност, лик, јунак во драмско, во уметничко дело.
Англиски: person Албански: personazh
Употреба: Книжевен збор , Литература
Примери:
главно лице
5. Надворешна, предна, горна страна на нешто.
Англиски: face Албански: fytyrë
Примери:
лице и опачина
лицето на земјата
Облечи ја кошулата на лице.
6. Обработена страна на нешто (платно, кожа, картон, плетало).
Англиски: face Албански: fasadë
Примери:
Лицето на платното беше меко.
куќа со убаво лице
7. Граматичка категорија кај заменките и глаголите со која се означува личноста која зборува (1. л.), соговорникот (2. л.) и личноста или предметот за кој се зборува (З. л.).
Англиски: person Албански: vetë
Употреба: Граматика
Изрази
Каже в лице - јавно, отворено.
Во лицето на - во некого, во нешто.
Како имаш лице! - Како не ти е срам!
Лице в лице - непосредно еден спроти друг.
Прави лице (некому) - лицемерно ласка, угодува некому.
Со две лица - изработено така да може да се употребува од двете страни (обично за ткаенина).
Со две лица - за тој што е непостојан, бескарактерен, превртлив.
Изведенки
лиценце ср.
мн. лиценца
дем. и хип.