светиња

мн. светињи
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 18055
1. Кај оние што веруваат - предмет или место за религиозна почит.
Англиски: sacred relic Албански: relikë e shenjtë
Употреба: Религија
Примери:
Тој даб се почитувал како светиња.
2. Нешто особено драго, што се чува со особена љубов.
Англиски: relic Албански: relikë
Употреба: Преносно значење
Примери:
Го чува како светиња.
Го смета за светиња.
Слично со: реликвија (ж.)