гладијатор

мн. гладијатори
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 21950
Роб или осуденик (во Римското Царство) обучен да се бори со други како него или со диви ѕверови пред публика во голема арена.
Англиски: gladiator
Употреба: Историја
Примери:
Лавот и гладијаторот крваво се бореа во арената.
Изведенки
гладијаторски прид.
гладијаторскиот
Пример: гладијаторски борби гладијаторски сандали гладијаторски игри