бич
мн. бичеви
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 16534
1.
Плетена врвца од кожа, прицврстена за дрвена прачка што служи за терање добиток.
Англиски:
whip
Албански:
kërbaç, kamzhik
Со бич во рака.
Црн бич.
Секој ден е сведен, та нема господари, нема бич.
Два замавтани бича.
Слично со:
камшик (м.)
2.
казна, несреќа, зло
Примери:
Божји бич.
Сме заслужиле бич што судбината ни го плете.
