поинаку (прил.) - зборува (гл.)

А сега поинаку зборуваш. Уште и ни се закануваш! Предизвикуваш!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
дожд Поинаку процветува Иако: Дожд. Поинаку зборува Поинаку пее. Од Ништо створен Разговорен И кога Не-ме-е. петелот Трипати се одрече Петелот од мене.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)